دارم از تو می نویسم
دارم از تو می نویسم از تو ای مهاجر من
از تو که هجرتُ خوندی یه شبه به خاطر من
تو باید منو ببخشی رفتنت تقصیر من شد
تن تو به خاطر من سهم آواره شدن شد
اگه تو قصه نبودم تورو این جاده نمی برد
من باید می رفتم اون وقت که به تن فاصله می خورد
من باید می رفتم اما تو شدی مسافر شب
گمونم طاقت چشمات ته کشید به خاطر شب
رفتی و زخمی گذاشتی تن کوچه رو با رفتن
جای پاهای تو مونده هنوزم رو دفتر من
برف و سرما و زمستون همه شعرامُ قفس کرد
دیگه بعدِ رفتن تو دل من مرگُ هوس کرد
دارم از تو می نویسم که همیشه موندگاری
توی این قلب شکسته م تا همیشه جاتُ داری